Neuroacupunctuur is een vorm van acupunctuur die specifiek ingezet wordt bij de behandeling van neurologische ziekten en chronische pijn. Neuroacupuncturisten zijn acupuncturisten die zich specifiek toeleggen op de behandeling van patiënten met neurologische stoornissen met uiteenlopende acupunctuurtechnieken. Dit om zo een brede ervaring op te doen met de behandelingseffecten van de acupunctuur, en de mogelijkheden en onmogelijkheden ervan goed te leren kennen.
Op de nieuwe site over neuroacupunctuur en over complementaire behandelingen in het algemeen is meer informatie te vinden.
Er
zijn in de wereld diverse instituten en acupuncturisten die zich richten op
deze speciale vorm van acupunctuur, bijvoorbeeld in Amerika (San
Diego) (1), Universiteit van Florida (2) en Duitsland (Ansbach)
(3). Ook de speciale Japanse acupunctuur, ontwikkeld door Dr Yamamoto, die wij
vaak inzetten, wordt neuroacupunctuur genoemd.
Op de foto zien we Dr Yamamoto behandelen.
Het
eerste tekstboek over neuroacupunctuur verscheen in 2001, onder de titel: “
Neuroacupuncture: Scientific Evidence of Acupuncture Revealed”. (4)
De verklaring van de werking van acupunctuur in het algemeen wordt steeds meer
gezocht via de invloed van acupunctuurnaalden op het centrale zenuwstelsel.
Dit boek is samengesteld door een team van specialisten onderleiding
van een professor van de Universiteit van Californië. (5) In dit belangwekkende
boek wordt door wetenschappers uit de neuro-radiologie, neuro-ophtalmologie
en neuro-anatomie de modernste resultaten besproken van onderzoek naar de effecten
van acupunctuur op hersenniveau.
Neuroacupunctuur is zelfs zo belangrijk geworden dat aan de Nobel Universiteit in Los Angeles ( USA ) een speciale leerstoel is opgericht en een professor is benoemd die onderzoek begeleidt en onderwijs geeft in de neuroacupunctuur. (6)
Chinese
schedelacupunctuur, ook wel in het engels ‘scalp acupuncture’ genoemd, is een
van de eerst ontwikkelde vormen van neuroacupunctuur. Deze vorm is ontwikkeld
door een groep van arts-acupuncturisten in China, die zich bezig hielden met
de behandeling van neurologische stoornissen. Zij waren ontevreden over de effecten
van de klassieke Chinese acupunctuur bij deze aandoeningen. Er zijn in de afgelopen
70 jaar in China 4 vormen van schedelacupunctuur ontwikkeld, die gebaseerd zijn
op verschillende ideeën.
Bij ORES gebruiken we van de Chinese vormen vooral schedelacupunctuur die door Dr. Shunfa ontwikkeld is, omdat deze vorm het beste aansluit bij ons denken over de lokalisatie van de hersenfuncties. In de afbeelding zien we het eerste boek over schedelacupunctuur dat geschreven is, door Shunfa, uit 1972. Shunfa noemde het toen hoofd acupunctuur ('head acupuncture).
Daarnaast zetten we vaak de Japanse schedelacupunctuur volgens Dr. Yamamoto in. In de afbeelding zijn enkele punten te vinden,bijvoorbeeld de punten op het voorhoofd voor de ogen, de neus en de mond.
Yamamoto meent dat men het aantal naalden minimaal moet houden voor een optimaal effect van zijn methode. Dit berust op zijn ervaring met zijn eigen systeem, en er is nog geen onderzoek gedaan op dit gebied.
De Chinese vormen van neuroacupunctuur en de Yamamoto acupunctuur kunnen in het algemeen goed ingezet worden samen met de vormen van lichaamsacupunctuur.
Chinese schedelacupunctuur behoort tot de groep van gespecialiseerde vormen van acupunctuur, waarbij een deel van het lichaam gebruikt wordt om algehele effecten te bereiken. Zo bestaan er naast de schedelacupunctuur o.a. de oor, neus, hand, voet, buik, enkel en pols acupunctuur.
De Chinese schedelacupunctuur van Shunfa maakt geen gebruik van traditionele acupunctuur punten op de schedel, maar werkt met een aantal zones op het hoofd die corresponderen met de diverse functionele regionen in de hersenen. (7,8) Verder is de techniek van prikken anders dan bij de lichaamsacupunctuur. De naalden worden ondiep, onder de hoofdhuid ingebracht en er wordt veel vaker gestimuleerd dan bij de klassieke lichaamsacupunctuur het geval is. In China wordt enkele malen gedurende een sessie een ruime minuut lang de naald heel snel rondgedraaid, ongeveer 200 maal per minuut. In het westen gebruiken we voor die stimulatie van de naalden liever electroacupunctuur, omdat anders de acupuncturist wel snel behoorlijk moe in de handen wordt, en omdat de electroacupunctuur stabielere stimulatie geeft.
Er is nog een tweede in het Westen bekende vorm van de Chinese schedelacupunctuur, die ontwikkeld is door de acupuncturist Dr. Zhu. (9,10) Deze vorm sluit meer aan bij de traditionele Chinese acupunctuur, omdat er van de lokalisatie van klassieke acupunctuurpunten op de schedel uitgegaan wordt, zoals bijvoorbeeld het acupunctuurpunt DM 20. Zhu zelf heeft in de USA een kliniek en behandeld samen met collega’s onder anderen MS patiënten en ALS patiënten..
Bij een beroerte is de behandelingsfrequentie die voor schedelacupunctuur in China wordt aangeraden meestal een maal per dag of om de dag; de beroerte is een van de meest voorkomende indicaties. In het westen is het realiseren van deze hoge behandelfrequentie erg moeilijk, wij raden daarom om praktische redenen een behandelingsfrequentie aan van 2 maal per week.
Bij de schedelacupunctuur, die een onderdeel vormt van de neuroacupunctuur, worden naalden onder een schuine hoek de hoofdhuid van de schedel ingebracht, en wordt er soms electro-acupucntuur gebruikt om die naalden te stimuleren.
Het inbrengen van naalden in de schedelhuid tijdens een neuroacupunctuur behandeling. De naalden worden opervlakkig ingebracht en er bestaat absoluut geen gevaar dat naalden de hersenen indringen. Daarvoor is het schedelbot te hard en dik!
Het kan soms zeer zinvol zijn om naast gewone acupunctuur ook lage electriciteit door de naalden te laten lopen om de behandeling te intensiveren. Wij zetten electroacupunctuur vooral in bij de behandeling van ernstige pijnen en bepaalde neurologische aandoeningen. (11,12,13,14)
Bij de pijnbehandeling volgen we in het algemeen de aanbevelingen van Prof Zheng; enkele voorbeelden daarvan:
Bij verlammingen zetten we meestal 2 tot 4 van de volgende punten in:
Neuroacupunctuur is een spannend vakgebied binnen de acupunctuur, momenteel sterk in ontwikkeling is, en ORES probeert d.m.v. onderwijs en onderzoek, en publicaties, daaraan mee te dragen.
(1) http://www.istopsandiego.com/treatment.htm
(2) http://neuro.vetmed.ufl.edu/neuro/courses/vem5208/vem5208.html
(3) http://www.ynsa.org/buch.htm
(4) Zang Hee Cho, PhD; E.K. Wong; J. Fallon. Neuro Acupuncture: Scientific Evidence of Acupuncture Revealed . Q-puncture, Inc., 2001
(5) http://www.qpuncture.com/shop/view_item.php?in_menu=B&in_sub=01&in_ino=00018
(6) http://www.nobelu.com/administration/faculty_staff.html
(7). Jiao Shun-fa. Head Acupuncture. Shanxi Publishing House, Beijing, China , 1972.
(8). Jiao Shunfa. Scalp acupuncture and clinical cases. Foreign Languages Press, Beijing, China, 1997
(9). Zhu Mingqing, Zhu’s Scalp Acupuncture, Eight Dragons Publishing, Hong Kong, 1992.
(10). Zhu Mingqing , A Handbook for Treatment of Acute Syndromes by Using Acupuncture and Moxibustion, Eight Dragons Publishing, Hong Kong, 1992.
(11). Zheng Qiwei, Experience in the point selection for electro-acupuncture, Journal of Traditional Chinese Medicine 1998; 18(4): 277-281.
(12). Gu Yuehua, Treatment of acute abdomen by electro-acupuncture, Journal of Traditional Chinese Medicine 1992; 12(2): 110-113.
(13). Yang Jun, 32 cases of femoral adductor syndrome treated by electro-acupuncture and moxibustion, Journal of Traditional Chinese Medicine 1998; 18(4): 263-264.
(14). Liu Hongyan and Zhang Caihong, 60 cases of shoulder-arm syndrome treated by electro-acupuncture at bingfeng (SI-12), Journal of Traditional Chinese Medicine 1998; 18(4): 256-258.
© ORES 2004